معماری به‌سرعت در حال تکامل است، تحت تأثیر پیشرفت‌های فناوری و تأکید روزافزون بر پایداری. چندین ماده جدید وجود دارد که انقلاب در روش‌های ساخت ایجاد میکند. به برخی از این مواد پیشرو نگاهکنیم:
کلاف بیوچار
تولید شده توسط شرکت آلمانی Made of Air، یک بیوپلاستیک است که از ضایعات جنگلی و کشاورزی به‌دست می‌آید. این ماده نه تنها کربن را ذخیره میکند، بلکه می‌تواند برای پوشش دادن به ساختمان‌ها نیز استفاده شود. پنل های شش ضلعی ساخته شده از بیوچار به تازگی در نمایندگی آئودی در مونیخ نصب شده است که پتانسیل آن را به عنوان یک مصالح ساختمانی پایدار نشان می دهد.
بتن تقویت شده با الیاف کربنی
محققاندانشگاه صنعتی درسدن، بتن کربنی را توسعه داده‌اند که نوعی بتن است که با نخ‌های کربنی تقویت شده. این نوآوری امکان ساخت سازه‌های قوی‌تر با استفاده کمتری از بتن را فراهم میکند. ساختمانی به نام “The Cube” از این ماده ساخته شده که مثالی برای آینده این ماده است.
پلاستیک فوق قدرتی مهندسی (2DPA-1)
مهندسان شیمی دانشگاه MIT پلاستیکی به نام 2DPA-1 را اختراع کرده‌اند که دو برابر فولاد قدرت دارد.از این ماده در حال حاضر به عنوان یک پوشش فوق نازک برای افزایش مقاومت اشیاء استفاده می‌شود، اما در آینده ممکن است به عنوان ماده تقویتی سازه‌ها نیز مورد استفاده قرار گیرد.
مایسلیوم پرینت سه‌بعدی
مایسلیوم، بخش رویشی قارچ ها، برای ساخت و ساز بررسی است. استودیو Blast مستقر در لندن از چاپ سه بعدی برای ایجاد یک ستون باربر به ارتفاع دو متر از مایسلیوم استفاده کرد. این ماده پایدار همچنین محصول قارچ را به وجود می آورد.
میلگردهای ساخته شده از کنف
به عنوان جایگزینی برای میلگرد فولادی استاندارد در حال بررسی است. محققان موسسه پلی تکنیک Rensselaer در حال توسعه میلگرد کنفی هستند که طول عمر سازه های بتنی را افزایش می دهد و در عین حال انتشار کربن را به حداقل می رساند.
کربن‌جذب‌کننده
شرکت کانادایی carbicrete با استفاده از ضایعات کوره‌های فولاد و کربن صنعتی، بتنی تولید میکند که بیشتر از مقدار کربنی که از خود تولید میکند، جذب میکند. این فرآیند از استفاده از سیمان مبتنی بر کلسیم جلوگیری میکند، که یکی از مواد اصلی بتن معمولی است و مسئول حدود ۸ درصد از کل دی‌اکسید کربن جهانی می‌باشد.
همانطور که معماران و سازندگان از این مصالح استقبال می کنند، ما به آینده ای پایدارتر، انعطاف پذیرتر و نوآورانه تر نزدیک می شویم. این پیشرفت‌ها نه تنها عملکرد ساختاری را افزایش می‌دهند، بلکه به یک سیاره سبزتر نیز کمک می‌کنند. محیط ساخته شده ما با نیازها و ارزش های در حال تکامل ما همخوانی خواهد داشت.
