معماری اغلب به عنوان یک حرفه جدی دیده می‌شود، پر از طراحی‌های بزرگ و برنامه‌ریزی دقیق. اما پشت صحنه، لحظات سخت و خنده‌داری وجود دارد که این سفر را فراموش‌نشدنی می‌کند. در اینجا برخی از این تجربیاتی که معماران و دانشجویان معماری می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند، بیان میکنیم.
ماجراهای شب‌زنده‌داری :
هر دانشجوی معماری می‌داند که باید شب‌زنده‌داری کند تا به مهلت‌تحویل اساتید برسد. کافئین بهترین دوست شماست. دانشجویان بقای خود را با تعداد شب‌های بی‌خوابی که تحمل کرده‌اند، اندازه‌گیری می‌کنند. گفتگوهای خواب‌آلود و صحبت در خواب درباره مفاهیم طراحی فقط بخشی از تجربه هست.
ماکت سازی های بزرگ و عجیب
استادان اغلب مدل‌هایی در مقیاس‌هایی که بزرگ است، درخواست می‌کنند. دانشجویان مدل‌های بزرگ مقوایی یا چوبی را حمل می‌کنند و در حمل و نقل عمومی مرکز توجه می‌شوند. دیدن یک دانشجو که یک مدل حجیم را در یک دست و برگه‌های فرآیند را در دست دیگر دارد و سعی می‌کند هیچ درخت کوچکی یا بلوک ساختمانی شکننده‌ای را از دست ندهد، دیدنی است.
اضطراب‌های ارائه به هیئت داوران
ارائه به هیئت داوران می‌تواند استرس‌زا باشد، اما همچنین منبع بسیاری از خنده‌هاست. دانشجویان توضیحات خلاقانه (و گاهی اوقات مضحک) برای طراحی‌های خود ارائه می‌دهند. واکنش هیئت داوران می‌تواند از تکان دادن سر با تحسین تا خنده‌های پنهان باشد.بهانه‌های خنده‌دار برای تأخیر در تحویل، از یادداشت‌های جعلی دکتر تا داستان‌های پیچیده درباره مدل‌های گم‌شده.
دوباره از اول :
یکی از ترسناک‌ترین کلمات در زندگی یک دانشجوی معماری “دوباره از اول” است. بعد از صرف ساعت‌های بی‌شمار روی یک اسکیس و دیدن آن که توسط استاد که آن را خط‌خطی یا پاره می کند، دل‌شکن است. اما جنبه خنده‌دار این است که دانشجویان راه‌های خلاقانه‌ای برای بازسازی سریع کار خود پیدا می‌کنند، مانند میزنور و استفاده ار نرم افزار ها و و پرنگ کردن با راپید.
شکست‌های طراحی :
حتی معماران حرفه‌ای نیز از اشتباهات خنده‌دار مصون نیستند. از درب‌های گاراژ در طبقه سوم تا پله‌هایی که به هیچ جا نمی‌رسند، شکست‌های معماری یادآور این است که همه اشتباه می‌کنند. این اشتباهات اغلب افسانه‌ای می‌شوند و در جامعه معماری به اشتراک گذاشته می شوند.
معماری ترکیبی از هنر، علم و تجربیات تلخ و شیرین است. تجربیات خنده‌دار و لحظات عجیب و غریب چیزی است که این سفر را به یادماندنی می‌کند. بنابراین، دفعه بعد که یک معمار یا دانشجوی معماری را دیدید، به یاد داشته باشید که پشت ظاهر جدی آن‌ها، گنجینه‌ای از داستان‌های انتظار گفته شدن است. شما هم داستان های دوران دانشگاهتونو برامون تو کامنت های زیر این مقاله بگید 🙂
